algemenekunstgeschiedenis

Bij de islamieten was het niet toegestaan om Allah, heilige of levende wezens af te beelden. Dit was een reden dat de kunstenaars/architecten zich steeds meer gingen verdiepen in het decoratieve kunst en werd er op een creatieve manier gebruik gemaakt van kalligrafie, bloempatronen en geometrische figuren.

Het woord kalligrafie betekent "mooi schrijven". In de islamitische wereld heeft het Arabische schrift een bijzondere betekenis, omdat de Koran - het woord van God - hierin geschreven is. Omdat religieuze afbeeldingen verboden waren, werd het geschreven woord een vorm van visuele expressie en kreeg het een esthetische betekenis. De vormgeving van verschillende schriftvormen geldt daarom bijna als religieuze handeling.

Kalligrafie wordt bij uitstek toegepast in Korans, maar komt voor bij alle vormen van islamitische kunst, van keramiek tot architectonische decoraties. In andere gekalligrafeerde teksten dan de Koran werden de letters niet alleen met plantenmotieven maar ook met mensen- of dierenmotieven verbonden. Zodoende kon het schrift zich ontwikkelen tot een kunstvorm die overal kon worden aangebracht, zoals op gebouwen, op munten en in boeken.

Het Koefisch schrift is een kalligrafie van het Arabisch. Het is een wat hoekig, zwaar en formeel schrift. Het schrift werd vernoemd naar de stad Koefa in het zuiden van het huidige Irak. Het is een van de belangrijkste stijlen van schoonschrijfkunst binnen de islam. Het schrift wordt vaak gebruikt ter decoratie van de architectuur. Voor een buitenstaander zijn sommige varianten van het schrift niet altijd herkenbaar als een schrift. De eerste exemplaren van de Koran werden in het Koefisch geschreven.

islamitische decoratie

Een cadavre exquis(voortreffelijke lijk) is een gedicht dat door meerdere dichters/kunstenaars is geschreven, zonder dat zij op de hoogte zijn van de delen die door de anderen worden geschreven/tekende.
Een persoon begon met een tekening of gedicht en vouwde het papier zodat er nog 1 of meerdere zijdes leeg waren. De volgende persoon gaat dan door op een andere zijde, maar wist niet wat de ander gedaan had. Zo komt er een veelzijdig totaalbeeld uit dat als geheel spreekt maar tevens individueel is.

Het cadavre exquis is genoemd naar de eerste woorden van het eerste gedicht dat op deze manier is geschreven:
Le cadavre exquis boira le vin nouveau; Het voortreffelijke lijk zal de nieuwe wijn drinken.
André Breton is hiermee begonnen, in principe was het gewoon voor de lol.

Later is dit verder ontwikkeld voor bijvoorbeeld kinderboeken, waarbij de pagina's in drieen verdeeld zijn. Het eerste vlak was een kop van een dier, middelste het lichaam van weer een andere dier en het laatste vlak benen van ook weer een andere dier.

Mujeeb Jaihoon, Azimillin Musafirs, Eman Hussein, Michael Rothenberg, Marwa Yehia, Michael Rothenberg, Nidal el Khairy and Terri Carrion

Rene Magritte, Louis Scutenaire, Irene Hamoir, Paul Nouge

De improvisaties leidden Pollock naar zijn beroemde ‘dripping’-techniek, waarbij de kunstenaar verf op het op de grond liggende doek laat druipen. Die ‘all-over’-techniek is Pollocks belangrijkste bijdrage aan het Amerikaanse abstracte expressionisme. "de laaiende explosie als de verf op het doek kletterde, de dansachtige bewegingen van de druppels... de angst in Pollocks ogen als hij afwachtte waar de volgende ontlading, het volgende verfspoor terecht zou komen."

Pollock ontwikkelde een zeer expressieve schildersstijl, die hij geleidelijk als emotionele actie vernam. Hij dreef het automatisme tot extreme hoogte en werkte meestal op grote doeken. Doorgaans werd het schilderslinnen op de grond uitgespreid, terwijl hij in een soort trance het doek met verf besprenkelde. Pollock gebruikte niet alleen kwasten, maar schilderde ook met emmers, die waren voorzien van een gat in de bodem. Dikwijls werd aan de verf zand, glas of ander materiaal toegevoegd om een reliëfwerking te verkrijgen.

Vaak werkte hij met een stroom van verf uit blik. Hierin zie je het lijn manifest erg terug komen.